Morrison, Allan Donald

Allan  Donald Morrison

zat bij de verkenningstroepen van het 8th Reconnaissance Regiment – 14th Canadian Hussars dat onderdeel uitmaakte 2de Canadese infanterie divisie. Hij werd geboren op 31 augustus 1922 in Victoria, British Columbia als zoon van Allen McGillivray Morrison en Violet Grace Morrison. Hij had één halfbroer, Hugh Molyneaux, die werkte bij de krant in Victoria.
Allen zat op school tot Grade 8 maar had door ziekte veel verzuim. Op 15 jarige leeftijd begon hij met zijn eerste baantje als boodschappenjongen bij Canadian Pacific Telegraph. Hierna werkte hij in de mijnindustrie bij de Spruce Creek Mining cooperation in Atlin . In Atlin was vroeger veel mijnbouw en ook nu wordt er nog door particulieren met een pannetje in de bedding van de beekjes naar goud gezocht. 
Als hobby’s had Allan jagen, zwemmen,skieen en speelde Baseball. 

Soldatenboekje Allan Morrison (Bron: Canada, WWII Service Files of War Dead, 1939-1947)

Op 6 maart 1942 meldt hij zich bij het No. XI District Depot in Prince Rupert, British Columbia. Allan houdt ervan om met zijn motor erop uit te trekken en zijn liefste wens is om in het leger als verkenner op een motor ingezet te worden. 
Hij start zijn basis training op 18 maart 1942 bij het  #110 CABTC  in Vernon en krijgt zijn vervolg training in Camp Borden
Voor hij naar Europa vertrekt heeft hij begin juni nog een week Embarkation leave, het verlof dat gegeven werd om afscheid te nemen van familie en bekenden en om thuis de laatste zaken te regelen.
Op 29 juli 1942 komt hij aan in Gourock, Schotland en wordt hij toegevoegd aan de reserves van de 14th Canadian Hussars. Tijdens zijn verblijf in Engeland is hij een aantal keren ongeoorloofd afwezig waarvoor hij gestraft werd met huisarrest in de kazerne en inhoudingen op zijn soldij.
In Engeland leert Allan Dorreen Moore uit Woking kennen en in de laatste brief aan zijn ouders schrijft hij dat hij bij zij volgende verlof met haar zal trouwen. Maar zover mocht het helaas niet komen.

Op 5 juli 1944 vertrekt Morrison naar Frankrijk waar het regiment gelijk ingezet werd bij de gevechten in Caen. Na de strijd in Normandie volgden o.a. Falaise, Antwerpen, de gevechten bij de Schelde en Zuid Beveland. Op 28 Maart 1945 trok het regiment de Duits/Nederlandse grens over en het “B” Squadron waar Allan toe behoort komt uiteindelijk via Doetinchem op 2 april aan bij het Twentekanaal in de buurt van Almen. Men probeert de bruggen heel in handen te krijgen maar de Duitse tegenstanders blazen ze allemaal op hetgeen veel vertraging veroorzaakt.
Op 3 april probeert men met vlotten het kanaal over te steken en In de middag lukt het om de helft van “B” Squadron aan de overkant te krijgen. Men ondervindt hier hevige tegenstand en de manschappen komen onder machinegeweervuur te liggen. ’s Avonds blijkt dat hierbij 4 voertuigen verloren zijn gegaan en dat 6 personen vermist worden waarvan er vermoedelijk enkelen gewond zijn.
Op 5 april blijkt dat één van de zes Morrison is en dat hij in de nacht van 3 april is gesneuveld in de omgeving van de Zutphenseweg in Laren. De andere vijf worden nog vermist.

Ooorlogsdagboek 14th Canadian Hussars (Bron: Library and Archives Canada)

Morrison werd tijdelijk begraven op een boeren erf aan de Zutphenseweg in Laren en kreeg zijn definitieve rustplaats op 23 januari 1946 zijn definitieve rustplaats op de Canadese oorlogsbegraafplaats in Holten, graf II.E.4.

Allan Donald Morrison wordt genoemd op het monument aan de Kerkhofweg als een van de gesneuvelde soldaten op Warnsvelds grondgebied. Later is echter gebleken dat deze informatie niet correct is. De conclusie die ruim 25 jaar geleden getrokken werd aan de hand van de toen beschikbare gegevens was een logische en het valt de onderzoekers die hier toen aan gewerkt hebben ook niets te verwijten. Integendeel, zij hebben een fantastisch werk geleverd en verdienen alle eer en lof voor het tot stand komen van dit monument en de daaraan gekoppelde geschiedenis die in de daarop volgende jaren is vastgelegd in boeken en andere publicaties.  Anno nu is het veel makkelijker om informatie te raadplegen. Via het internet zijn de Canadese archieven beschikbaar en kan men zoeken in duizenden files. In één van deze bestanden wordt vermeld dat er op 3 april een patrouille in de buurt van de Bruninkweerd in moeilijkheden kwam waarbij slachtoffers zijn gevallen. Hieraan is abusievelijk de sterfdatum van Morrison gekoppeld omdat hij bij een verkenningsonderdeel zat en er verder op die datum geen gesneuvelden vermeld stonden die hiervoor in aanmerking kwamen. 
En natuurlijk is het niet erg dat de naam van Morrison op het monument gekomen is. Door zijn naam te lezen en uit te spreken bij herdenkingen krijgt hij de aandacht die hij als gesneuvelde bevrijder verdient, ongeacht op welke plek hij is gevallen.

Allan Donald Morrison was a trooper in the reconnaissance troops of the 8th Reconnaissance Regiment – 14th Canadian Hussars, which was part of the 2nd Canadian Infantry Division. He was born on August 31, 1922 in Victoria, British Columbia to Allen McGillivray Morrison and Violet Grace Morrison. He had one half-brother, Hugh Molyneaux, who worked at the newspaper in Victoria.
Allen attended school until Grade 8 but was absent frequently due to illness. At the age of 15 he started his first job as an messenger boy at the Canadian Pacific Telegraph. He then worked in the mining industry at the Spruce Creek Mining cooperation in Atlin. In Atlin there used to be a lot of mining and even now private individuals are still looking for gold with a pan in the bedding of the streams.
Allan's hobbies were hunting, swimming, skiing and playing baseball.

Soldiers Paybook (Bron: Canada, WWII Service Files of War Dead, 1939-1947)

On March 6, 1942, he enlisted to No. XI District Depot in Prince Rupert, British Columbia. Allan loves to go out on his motorcycle and his dearest wish is to be used in the army as a scout on a motorcycle.
He started his basic training on March 18, 1942 at the #110 CABTC in Vernon and gets his advanced training in Camp Borden
Before he left for Europe, he had a week of Embarkation leave at the beginning of June 1942, the leave that was given to say goodbye to family and friends and to arrange the last things at home.
On July 29, 1942, Morrison arrived in Gourock, Scotland and was added to the reserves of the 14th Canadian Hussars. During his stay in England he was absent without permission on a number of occasions, for which he was punished with house arrest in the barracks and deductions from his pay.
In England Allan met Dorreen Moore from Woking and in his last letter to his parents he wrote about his plans to marry her on his next leave. But unfortunately it was not to come to that.

On 5 July 1944 Morrison left for France where the regiment was immediately deployed in the fighting in Caen. After the battle in Normandy, Falaise, Antwerp, the battles at the Scheldt and South Beveland followed.
On March 28, 1945, the regiment crossed the German/Dutch border and on April 2 “B” Squadron to which Allan belonged finally arrived via Doetinchem at the Twente Canal near Almen. They tried to get the bridges in tact but the German opponents blew them all which caused much delay.
On April 3, the troops tried to cross the Twente Canal with rafts and in the afternoon they manage to get half of “B” Squadron across. There is heavy resistance here and the men come under machine gun fire. In the evening it appears that 4 vehicles were lost and that 6 men are missing, some of whom are presumably injured.
On April 5 it appears that one of the six is Morrison and that he was killed in action on the night of April 3 in the vicinity of the Zutphenseweg in Laren. The other five are still missing.

War Diaty 14th Canadian Hussars (Bron: Library and Archives Canada)

Morrison was temporarily buried in a farmyard on the Zutphenseweg in Laren and was given his final resting place on January 23, 1946. His final resting place on the Canadian war cemetery in Holten, grave II.E.4.

Allan Donald Morrison is mentioned on the monument at the Kerkhofweg as one of the fallen soldiers on Warnsveld's territory. However, it turned out later that this information is incorrect. The conclusion drawn more than 25 years ago out of the available data  was a logical one and the researchers who worked on it at the time cannot be blamed. On the contrary, they have done a fantastic job and deserve all the credit for the creation of this monument and the recording of the history which is connected to it and which is shared in books and other publications in the following years. Nowadays it is much easier to consult information. The Canadian archives are available via the internet and thousands of files can be searched. In one of these files it is mentioned that on April 3 a patrol in the vicinity of the Bruninkweerd got into difficulties, and had casualties. Morrison's death date has been erroneously linked to this because he was part of a reconnaissance unit and there were no further deaths listed that matched the date of this event.
And of course we don't have to regret that the name Morrison has been added to the monument. By reading and speaking out his name at commemorations, he gets the attention he deserves as a fallen liberator, regardless of where he fell.