van den Broek, Rudolf Theodorus Franciscus

Rudolf Theodorus Franciscus (Theo) van den Broek werd geboren op 21 februari 1919 in het voormalige dorp Alphen en Riel, Noord Brabant. Hij was de jongste zoon in het gezin van Cornelis van den Broek en Gerardina Paulina de Bont, dat uit elf kinderen bestond.. Na de lagere school werkte Theo van den Broek als smid.

Op 3 april 1939 werd hij als gewoon dienstplichtig militair van de lichting 1939 ingelijfd bij het Korps Pontonniers en Torpedisten van de lichting 1939 uit de gemeente Alphen en Riel.
Theo was soldaat bij het 35e Regiment Infanterie (1-I-35 RI).

Het Nederlandse leger probeerde op 10 mei 1940 de Duitse opmars bij de IJssellinie tegen te houden. Er waren versterkingen gebouwd langs de gehele westkant van de rivier de IJssel in de vorm van grote rivier kazematten, stekelvarkens (kleinere kazematten met meerdere schietgaten) en gietstalen koepelkazematten. 

Die 1e compagnie (1-I-35) was actief aan de noordkant van de IJsselbrug. Hoewel door sommige bronnen gemeld wordt dat van de Broek bij de brug gewond raakte lijken de feiten dit tegen te spreken. Zoals gezegd was zijn compagnie niet actief bij de brug maar een flink stuk ten noorden hiervan. Daarnaast zijn, zover bekend, de gewonden uit de Hoven behandeld in het RK Ziekenhuis aan de Martinetsingel in Zutphen. Dat Theo van den Broek naar het Juliana ziekenhuis in Apeldoorn werd vervoerd bevestigd het vermoeden dat hij inderdaad in boven getoond vak aan de Noordkant van de brug gewond raakte. 

Soldaat van den Broek liep bij de gevechten een buikwond op en kreeg vervolgens een buikvliesontsteking waaraan hij op 12 mei 1940 op 21 jarige leeftijd overleed.
HIj werd tijdelijk begraven in Apeldoorn en kreeg op 26 juni 1940 zijn definitieve rustplaats op de RK Begraafplaats in Alphen en Riel.

Rudolf Theodorus Franciscus van den Broek ligt begraven op het ereveld van het kerkhof in Alphen. 

Soldaat van den Broek wordt tevens herdacht op het provinciaal gedenkteken "de Brabantse Soldaat" in Waalre.