The Stormont, Dundas and Glengarry Highlanders

Voordat de Stormont Dundas en Glengarry Highlanders, kortweg “de Glens”, in april 1945 in de omgeving van Zutphen aankwamen hadden zij al 10 maanden van felle strijd achter de rug. 
Samen met de Highland Light Infantry of Canada en de North Nova Scotia Highlanders vormden zij de 9e infanterie brigade die behoorde bij de 3e Canadese infanterie divisie. Ook dit regiment is de “Battle Honour Zutphen” toegekend, een officiële erkenning dat zij een belangrijke rol hebben gespeeld in de bevrijding van de stad. Battle Honours mogen getoond worden in de regimentsvlag, de zgn Regimental Colour, maar kennelijk was het gevecht rond Zutphen niet belangrijk genoeg om nu de naam van de stad op de vlag terug te vinden. Het regiment vertrok in juli 1941 vanuit de Canadese havenstad Halifax naar Engeland en oefende in Sussex en Schotland tot zij op D-day, 6 juni 1944 door de landingsboot LCL 299 afgezet werden in de Nan Red sector van Juno Beach, op de stranden van Normandië bij Bernière sur Mer.

D-day, 6 juni 1944. De Glens landen op de stranden van Normandië (foto: the public archives of Canada)

De tegenstand was hevig in Normandië en hoewel de afstand slecht 20 kilometer bedroeg duurde het ruim een maand voordat de Glens als eerste regiment op 9 juli de verwoeste stad Caen konden binnentrekken. Er werden hevige verliezen geleden in Normandië en alleen al op het kerkhof van Beny sur Mer liggen 101 Glens begraven. Op het Europese vasteland verloor het regiment in totaal 280 man waarvan er 78 in Nederland begraven liggen en 2 worden herdacht op het monument in Groesbeek. 
Vanuit Normandië gingen de Glens noordwaarts en via onder andere Boulogne, Terneuzen, Knokke, kwamen zij 23 november 1944 na een kort verblijf in de Ooijpolder aan ten Zuid Oosten van Nijmegen. In Nijmegen werden de Glens ingezet bij de bewaking van de brug. 
Het regiment verbleef in Nijmegen tot 8 februari Operation Veritable van start ging en vanuit de omgeving van Nijmegen een aanval op het Reichswald in Duitsland werd ingezet. Nadat ten oosten van Calcar de rivier de Rijn was overgestoken ging men noordwaarts en passeerden de Duits-Nederlandse grens op 1 april bij ’s Heerenberg. Zoals in de War Diary te lezen is waren de Glens onder de indruk van de blijdschap en de ontvangst die zij kregen in Nederland, hoewel dat wel te koste ging van hun voorraad sigaretten.

Gedeelte uit de war diary van de Glens, 1 april 1945 (Bron: Library and Archives Canada)

Rond de middag waren de Glens in Zeddam en sloegen vervolgens links af en brachten de avond door iets ten oosten van Beek.-Op 2 april bleven de Glens in de omgeving van Beek waar een aantal verkennende patrouilles werden gedaan maar het bleef die dag verder rustig. 
Op 3 april kregen de Glens de opdracht om richting Zutphen te vertrekken. De pelotons verzamelden zich in Laag Keppel en rond 14:45 uur werd B-company met een aantal carriers en tanks vooruit gestuurd om de brug over de Groote Beek (code naam WINCH) tussen Hummelo en Toldijk te bewaken die gelukkig nog intact was. Om 17:00 uur was het hele regiment de beek overgestoken en bevond het zich ten zuiden van Toldijk.

De aanval in Leesten
Even na middernacht kwamen de Glens in Vierakker aan waar in de boerderij Huize Vierakker het hoofdkwartier gevestigd werd. 
Als de Glens op 4 april 1945 richting Leesten gaan begint het net licht te worden en hebben ze al 2 dagen niet geslapen. C company vertrok in de buurt van de boerderij het Hekkelder en sloeg vervolgens links af de Blekdijk op die ter hoogte van de Dennendijk over gaat in de Looërenk.

De routes en posities van de Glens, voor zover bekend in de periode 4 t/m 8 april 1945.(kaart/map: Harm Kuijper)

De 3 pelotons die richting de Kerkhofweg optrokken ondervinden hevige tegenstand. Op het open terrein werden zij aan weerszijden van de Looërenk beschoten door machinegeweer vuur en scherpschutters. Het waren fanatieke leden van het Fallschirmjäger Ersatz und Ausbildungs Regiment, vaak jonge knapen van amper 15-16 jaar oud die vochten tot het bittere eind. Hier verloren de Glens 3 man, waaronder Aimée Periard, waarvoor jaren later een kruisje geplaatst werd op de plek waar hij is gesneuveld.  

Foto links: Frank Periard op de plek waar zijn broer is gesneuveld (2005) Rechts sta ik zelf op de foto. Met hulp van vrijwilligers zorgen wij ieder jaar ervoor dat er op kerstavond een kaarsje gezet wordt bij de monumenten en graven.

B company werd afgezet op de hoek van de Leestenseweg en de Hekkelerdijk. Vergezeld van tanks van de Sherbrooke Fusiliers gingen zij richting “Betty”, wat de codenaam voor Leesten was. Maar weldra werden zij onder vuur genomen vanaf de boerderijen aan de Holtmaatweg. Er werden “casualties” gemeld maar het is niet duidelijk of dit doden of gewonden waren. Een eind verderop bij boerderij het Have ontstonden ook felle gevechten waarbij 3 Glens sneuvelen. Uiteindelijk werd het verzet in Leesten gebroken, mede dankzij de inzet van de Engelse Churchiltanks die uitgerust waren met vlammenwerpers, de zogenaamde “crocodiles”. In totaal sneuvelden die dag 11 Glens. 
De verliezen aan Duitse kant waren echter vele malen groter. Alleen al in de stelling ten noordwesten van de boerderij het Have werden 35 dode Duitse soldaten aangetroffen.

Even kwam het psychiatrisch ziekenhuis Groot Graffel onder granaatvuur te liggen. De Canadezen vermoedden dat hier Duitsers in zaten. Door heldhaftig optreden van de geneesheer directeur, dokter Paul van Bork die met een witte doek aan zijn wandelstok de Canadezen over de velden tegemoet liep werd gelukkig erger voorkomen. 

Terwijl de North Nova Scotia Highlanders die avond op het kerkhof en rond het psychiatrisch ziekenhuis de Duitsers bestrijden nemen de Glens posities in langs de zuidelijke perimeter van het terrein. Hier blijven de Glens tot zij op 6 april rond 05:00 uur meer westelijk in de Ooyerhoek posities innemen. Terwijl de 8e brigade aan de oostkant van Zutphen de hoofdaanval inzet startten de Glens mortier beschietingen ten zuiden van de stad in het gebied Bronsbergen en Stokebrandsweerd. 

Foto van een fragment uit de video van de bevrijding van Zutphen. Hier staat een carrier van de Glens op de Emmerikseweg in Zutphen. Ook hier ondervinden de Glens veel hinder van snipers. Even later is  in de video te zien hoe brancarddragers een gewonde afvoeren.

Op 7 en 8 april bezetten C en D company van de Glens samen met de Highland Light Infantry of Canada dit zuidelijke gebied, terwijl A en B company over de Emmerikseweg verder noordwaarts gaan. A company is actief in het staatsliedenkwartier en B company in de omgeving van de Warnsveldseweg en de Schilderswijk. Hier werd eveneens veel tegenstand geleverd door snipers. Maar uiteindelijk konden ook deze delen van Zutphen bevrijd worden. 

De Glens werden warm onthaald door de bewoners van de Hobbemakade . Links "Len" Menzies, in het midden Joseph Hinds en rechts, verscholen achter een arm, W.Giroux.
Joseph Hinds kwam drie weken later om het leven bij het oversteken van de Eems in het noorden van Duitsland. (foto: Stedelijk Museum Zutphen)

Op 8 april kregen de Glens de opdracht om richting Bathmen te gaan. Toen zij zich hadden verzameld vertrokken zij om 15:30 in voertuigen uit Zutphen.

De onthulling van de straatnamen in Leesten Oost, 2 mei 2005.(foto: Harm Kuijper)

Lees hier meer over de geschiedenis van de Glens en hun verblijf in Europa tijdens de tweede wereldoorlog (met dank aan Lieutenant-Colonel (Retired) W.J. Shearing, CD)

In totaal verloren de Stormont Dundas and Glengarry Highlanders 15 man. Hun namen staan vermeld op het monument aan de Kerkhofweg in Warnsveld en van elf van hen zijn de namen terug te vinden in straatnamen en een brug in de wijk Leesten Oost.

Before the Stormont Dundas and Glengarry Highlanders, in short “the Glens”, arrived in the Zutphen area in April 1945, they had already had 10 months of fierce fighting.
Together with the Highland Light Infantry of Canada and the North Nova Scotia Highlanders, they formed the 9th Infantry Brigade belonging to the 3rd Canadian Infantry Division. Like six other regiments the Glens have also been awarded the "Battle Honour Zutphen", an official recognition for playing an important role in the liberation of the city. Battle Honours may be displayed in the regimental flag, the so-called Regimental Colour, but apparently the battle around Zutphen was not important enough to now find the name of the city on the flag. 
The regiment departed from the Canadian port of Halifax for England in July 1941 and practiced in Sussex and Scotland until they were dropped off by landing boat LCL 299 on D-Day, 6 June 1944, in the Nan Red sector of Juno Beach, on the beaches of Normandy at Bernière sur Mer..

D-day, June 6 1944. The Stormont Dundas and Glengarry Highlanders dropped by LCL 299 (Bron: Library and Archives Canada)

Resistance was fierce in Normandy and although it was only 20 kilometers to Caen it took the Glens over a month to be the first regiment to enter the devastated city on July 9 1944. 
Heavy losses were suffered in Normandy witness the fact that 101 Glens are buried in the Beny sur Mer Canadian War Cemetery. On the European mainland, the regiment lost a total of 280 men, of which 78 are buried in the Netherlands and 2 are commemorated on the monument in Groesbeek.

From Normandy the Glens went north and via Boulogne, Terneuzen, Knokke, among others, they arrived on November 23 1944, after a short stay in the Ooijpolder, South East of Nijmegen. 
One of their tasks in Nijmegen was to guard the bridge over the river Waal. 
One day, when on the bridge, they saw small German submarines in the river which they subsequently destroyed. This made them probably the first infantry regiment to destroy a submarine.

The regiment stayed in Nijmegen until Operation Veritable started on February 8 1945 and an attack on the Reichswald in Germany was launched from the vicinity of Nijmegen. After crossing the river Rhine east of Calcar, they went north and crossed the German-Dutch border on 1 April at 's Heerenberg. As it says in the War Diary, the Glens were impressed by the joy and reception they received in the Netherlands, although this was at the expense of their stock of cigarettes.

Fom the war diary of the Glens, april 1, 1945. (Bron: Library and Archives Canada)

Around midday the Glens were in Zeddam and then turned left and spent the evening just east of Beek. On April 2 the Glens remained in the vicinity of Beek where a number of exploratory patrols were made but it stayed quiet that day .
On April 3, the Glens were ordered to leave for Zutphen. The platoons gathered in Laag Keppel and around 2:45 PM B-company was sent ahead with a number of carriers and tanks to guard the bridge over the Groote Beek (code name WINCH) between Hummelo and Toldijk, which fortunately was still intact. By 5:00 PM the entire regiment had crossed the stream and was south of Toldijk.

The attack in Leesten
Just after midnight on april 4, the Glens arrived in Vierakker, where headquarters was set in the farm Huize Vierakker.
When the Glens were heading for Leesten on April 4, 1945, it was just getting light and they hadn't slept for 2 days. C company left near the farm Het Hekkelder and then turned left onto the Blekdijk, which changes into the Looërenk near the Dennendijk.

Positions of the Glens and routes period 4 t/m 8 april 1945.(kaart/map: Harm Kuijper)

The 3 platoons that were moving towards the Kerkhofweg encountered heavy resistance. In the open area they were attacked from both sides of the Looërenk by machine gun fire and snipers. They were fanatical members of the Fallschirmjäger Ersatz und Ausbildungs Regiment, often young lads barely 15-16 years old who fought to the bitter end. In this battle the Glens lost 3 men, including Aimée Periard, for whom a cross was placed years later on the spot where he fell. 

Photo left: Frank Periard on the spot where his brother was killed (2005) On the right I am in the photo. Every year on Christmas Eve we place a candle at the monuments and war graves with the help of volunteers.

B company was dropped off at the corner of Leestenseweg and Hekkelerdijk. Accompanied by tanks of the Sherbrooke Fusiliers they headed towards “Betty”, which was the code name for Leesten. But soon they came under fire from the farms on the Holtmaatweg. Casualties have been reported but it is not clear whether these were killed or injured. A bit further on at the farm Het Have, fierce fighting also broke out in which 3 Glens were killed. Ultimately, the resistance in Leesten was broken, partly thanks to the deployment of the English Churchil tanks equipped with flamethrowers, the so-called “crocodiles”. A total of 11 Glens were killed that day.
However, the losses on the German side were many times greater. In the trenches northwest of the farm Het Have, 35 German soldiers died, most of them burned when the crocodiles set the trenches on fire.

For a moment, the Groot Graffel psychiatric hospital came under shell fire. The Canadians suspected that Germans had occupied the buildings. Fortunately, due to the heroic action of the medical director Paul van Bork, who walked towards the Canadians across the fields with a white cloth on his cane , the shelling was stopped.

While the North Nova Scotia Highlanders fought the Germans in the cemetery and around the mental hospital that evening, the Glens took up positions along the southern perimeter of the site. The Glens would remain here until they took positions more westerly in the Ooyerhoek around in the morning of April 6. While the 8th Brigade on the east side of Zutphen launched the main attack, the Glens mortar fired on south of the city in the Bronsbergen and Stokebrandsweerd area.

 Photo of a video footage of the liberation of Zutphen. It shows a carrier of the Glens at the Emmerikseweg in Zutphen. Here too they came under sniper fire. Moments later, the video shows how stretcher bearers transport an injured person.

On April 7 and 8, C and D company of the Glens, together with the Highland Light Infantry of Canada, occupy this southern area, while A and B company continue north on the Emmerikseweg. A company was active in the Staatsliedenkwartier and B company in the vicinity of the Warnsveldseweg and the Schilderswijk. In these streets was again a lot of sniper activity. But finally the Glens could also liberate this part of Zutphen.

The Glens were warmly welcomed by the residents of the Hobbemakade in Zutphen. On the left "Len" Menzies, in the middle Joseph Hinds and on the right, hidden behind an arm, W.Giroux.
Joseph Hinds died three weeks later while crossing the river Ems in northern Germany. (foto: Stedelijk Museum Zutphen)

On April 8, the Glens were ordered to head north for the small town of Bathmen. They left Zutphen in vehicles at 15:30 hrs.

Unveiling of the streetnames in Leesten Oost on May 2,  2005. (foto: Harm Kuijper)

Read more about the history of the Glens and their stay in Europe during World War II here. (courtesy of Lieutenant-Colonel (Retired) W.J. Shearing, CD)

During their stay in the vicinity of Zutphen the Stormont Dundas and Glengarry Highlanders lost 15 men. Their names are mentioned on the monument at the Kerkhofweg in Warnsveld and the names of eleven of them can be found on street signs and a bridge in the Leesten Oost district.